Op de stranden ligt er veel vuursteen. Dit is een hard, glasachtig gesteente, dat ontstaan is in krijtrotsen. In de witte kliffen van Calais zie je de vuursteenknollen goed zitten. De knollen hebben een witte ruwe schil en een donkere gladde binnenkant. Als je op de goede manier een stuk van zo’n knol afslaat, heeft de afslag een scherpe rand die je als mes kunt gebruiken.
In het verleden gebruikten mensen vuursteen om messen en andere werktuigen van te maken. Deze werktuigen kun je vinden op de stranden, maar dat is niet gemakkelijk. Er liggen ook veel natuurlijke stukken vuursteen die niet door mensen gebruikt en bewerkt zijn.
De meeste van die vuurstenen werktuigen komen van de bodem van de Noordzee. Ze zijn met het opzuigen van zand meegekomen en tijdens zandsuppleties op de stranden terecht gekomen. Het zijn werktuigen van Neanderthalers die daar leefden toen het veel kouder was dan nu en de Noordzee droog lag. Ongeveer 40.000 jaar geleden verdwenen de Neanderthalers. Daarna, zo’n 15.000 jaar geleden begon het klimaat te veranderen en werd het warmer. De ijskappen smolten en de zeespiegel steeg. Dat verdronken land, dat nu de Noordzee is, noemen we Doggerland.
Deze oude vuurstenen werktuigen van Doggerland zijn meestal glanzend en zwart. Dat komt omdat ze in de zee verkleurd zijn en gepolijst zijn door water, zand en wind.
