Aardewerk

Aardewerk

Aardewerk is gebakken klei. Het oudste aardewerk van Zeeland is gevonden in het Verdronken Land van Saeftinge en is ongeveer 6.000 jaar oud. Dit heel oude aardewerk is zeldzaam. Je vindt sneller aardewerk uit de IJzertijd, Romeinse Tijd, Middeleeuwen en Nieuwe Tijd.

Het aardewerk uit de IJzertijd is ongeveer 2.500 tot 1.700 jaar oud. Het is meestal grijs tot zwart en met de hand opgebouwd, dus niet met een draaischijf. Dit aardewerk is vaak versierd met nagelindrukken, en ook wel met ingekraste lijnen. De versiering kan flink versleten zijn.

De Romeinen brachten nieuw aardewerk naar Zeeland dat wel op een draaischijf werd gemaakt, een techniek die nieuw is voor de Zeeuwen. Typisch Romeins aardewerk is Terra Sigilata: rood aardewerk met een donkerrode gladde buitenkant. Dit was luxe vaatwerk, vaak versierd met reliëf. De typische gladde buitenkant is door water en zand soms verdwenen.

De Romeinen introduceren ook het gebruik van dakpannen. Bijzonder zijn de dakpannen met het stempel CGPF. Deze letters staan voor Classis Germanica Pia Fidelis. Dit is de naam van de Romeinse marine die de grens van het Romeinse rijk moest bewaken. Er worden soms dakpannen gevonden. Als ze nog compleet zijn, zijn ze goed herkenbaar. Voor de fragmenten zijn specialisten nodig.

Na de Romeinse tijd komen we in de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Er zijn veel verschillende soorten middeleeuws aardewerk. Nieuw zijn steengoed en het gebruik van glazuur. In de Nieuwe Tijd komt er porselein bij.